Królewska, włoska pizza
Pizza, szczypta historii.
Wydawałoby się, że pizza nie jest niczym nadzwyczajnym – placek z dodatkami! Dla dawnych Rzymian był to płat ciasta posypany serem, miodem z dodatkiem aromatu liści laurowych. I choć pizza uznana jest za specjał z włoskiej kuchni, to także starożytni Grecy mieli ów placek z dodatkiem ziół, czosnku lub cebuli w swoim menu… Nie ulega wątpliwości, że „pizzo” podobne potrawy znajdziemy w jadłospisach wielu starożytnych tradycji.
Początku, wiec pewno nie dojdziemy, ale Włosi niezaprzeczalnie przyczynili się do rozpowszechnienia jej na świecie. Liczna emigracja włoska, szczególnie w Stanach Zjednoczonych pozostawiła tam dowód swej obecności w postaci krążka ciasta z pomidorami i serem. I przypuszczalnie wielu współczesnych Amerykanów uważa pizzę za narodowe główne danie!
Królewska pizza.
W XIX wieku pizza była posiłkiem biedoty i chłopów. Przełomem dla tej potrawy okazał się rok 1889, gdy królowa Włoch Małgorzata Sabaudzka odwiedzająca z mężem Humbertem I swoje włości w Neapolu, zapragnęła spróbować prostego dania. Królowej bardzo przypadł do gustu placek z pomidorami. Zatrudniła nawet na dworze kucharza, którego zadaniem było przygotowanie dla niej pizzy. Jej ulubioną była oczywiście pizza Margherita, nazwana na jej cześć, a której składniki mieszały się w kolorach włoskiej flagi: mozarella (biały), pomidory (czerwony) i bazylia (zielony).
Kilka wersji pizzy.
I tak po dzień dzisiejszy pizza królowej jest najbardziej popularną pizzą neapolitańską. Drugą wersją pizzy neapolitańskiej jest Marinara – pomidory, czosnek, oliwa, oregano (lub bazylia). Te pizze są przygotowywane na cieniutkim cieście, nie grubszym niż 3 mm.
Kolejną znaną pizzą jest rzymska. Podobna do neapolitańskiej, ale z reguły z warzywami (cebula, karczochy, cukinia, bakłażan, kapary ) i innymi składnikami np. grzybami. Przygotowywana jest na dużych prostokątnych blachach. Jest dość gruba od 1 do 2 cm. Sprzedawana jest na porcje o wielkości według życzenia.
Trzeci rodzaj popularnej pizzy to sycylijska. Dodatki tego włoskiego przysmaku zatopione są w cieście. I w oryginalnej pizzy sycylijskiej nie ma sera.
Pod postacią pizzy kryje się bogactwo i wielość wariantów składnikowych oraz sposobu przygotowywania. Pizza, mimo że, ma prosty rodowód, jednak z olbrzymi bagażem tradycji, bez której wiele jadłospisów narodowych straciłoby właściwy koloryt i smak. Warto też wiedzieć, że od 2009 Unia Europejska przyznała pizzy neapolitańskiej status produktu chronionego, jako tradycyjnej specjalności Włoch.
Najsłynniejsze i najlepsze pizzerie Rzymu.
Baffetto – Via Del Governo Vecchio, 114, tel. + 39 066861617. Godziny otwarcia: 18.30 – 00.30. Nieczynna: wtorek.
Jest jedną z najlepiej znanych pizzerii Rzymie. To co wyróżnia pizze tam podawaną jest cieniusieńkie, chrupiące ciasto, na którym ułożone są szczodrze najróżniejsze składniki. W tej pizzerii nie ma zbyt dużego wyboru co do rodzaju pizzy, ale jakość dodatków jest wyśmienita. Kolejną cechą tego lokalu jest niekończąca się kolejka wygłodniałych częstych bywalców i turystów. Nie ma tam wcześniejszej rezerwacji miejsc, więc kto szybciej się zjawi, ten szybciej zje wymarzoną pizzę. Ceny są bardzo atrakcyjne, ale serwis rzymski dość mało sympatyczny.
Montecarlo – Vicolo Savelli 13, tel: +39 066861877. Godziny otwarcia: od 12.30 do 15.30 i od 19.30 do 22.30.
Pizzeria położona niedaleko od Baffetto w centrum miasta. Swą nazwę częściowo zawdzięcza właścicielowi lokalu – Carlo, który jest też duszą tego miejsca. Często żartuje z osobami odwiedzającymi jego lokal, wprowadzając w ten sposób bardzo serdeczną atmosferę. Podawana pizza jest klasyczną rzymską pizzą, co oznacza cieniutkie i chrupiące na brzegach ciasto z klasycznymi dodatkami. Trzeba koniecznie spróbować “Pizza Montecarlo” z grzybkami, cebulą, rzymską kiełbasą i co ważne… ceny również bardzo atrakcyjne!
Isola della Pizza – Via degli Scipioni 45, tel. +39 39733483. Godziny otwarcia: 12.30 – 15.00 i 19.30 – 00.00. Nieczynna: środa.
Tutaj można zjeść nie tylko wyśmienitą pizzę, ale również makaron oraz smakołyki z grilla. Charakterystyczną potrawą tej pizzerii jest ogromna pizza przeznaczona dla dwóch a może nawet i trzech osób, która jest podzielona na ćwiartki i na każdej z nich jest inny smak. Polecam! Pizzeria znajduje się obok wejścia do Muzeów Watykańskich, wiec często można tam spotkać odpoczywających turystów lub wygłodzonych po dniu pracy przewodników.
La Gatta Mangiona – Via F. Ozanam, 30-32, tel. +39 065346702. Godziny otwarcia: 19.45 d- 23.30. Nieczynna w poniedziałek.
Pizzeria znajdująca się poza turystycznym szlakiem, wiec polecam ją szczególnie Państwu, którzy przyjechali do Rzymu własnym samochodem. Tutaj pizza jest autentycznym i niepowtarzalnym dziełem sztuki! Można tu oczywiście zjeść tradycyjne włoskie pizze, ale moim zdaniem trzeba odważnie podejść do tematu i spróbować ciekawe zestawy proponowane przez właściciela np. pizza z pieprznym serem riccotta, bolońska mortadela z płatkami czarnego trufla. Proszę koniecznie zamówić stolik, w przeciwnym wypadku trudno o wolne miejsce, nawet w ciągu tygodnia.
Pizzarium – Via della Meloria 43, tel. +39 0639745416. Godziny otwarcia: od 12.00 do 20.00. Nieczynna w niedzielę.
Tak zwana pizza a taglio, gdzie pizza jest tylko na wynos, ale naprawdę warto odwiedzić to miejsce. Świeżutkie składniki skomponowane z dużą fantazją powodują że, jest to jedna z najbardziej cenionych pizzerii miasta.
Alice Pizza – Via delle Grazie, 7/9, tel. +39 066875746. Godziny otwarcia: od 11.00 do 18.00.
Kolejna pizza a taglio znajduje się na ulicy przylegającej do Murów Watykańskich. Słynna z chrupiącego cieniutkiego ciasta, na którym cudownie komponują się przeważnie różnego rodzaju warzywa. Pizzę kupujemy na porcje. Minusem jest miejsce przeznaczone do konsumpcji. Pizzę możemy jeść siedząc w niewygodnej pozycji, na małych pufach, ulokowanych przy schodach prowadzących w wnętrza lokalu.
